Schoolplatentijd - Mankell

"Even overviel hem een nostalgisch verlangen terug naar de 'schoolplatentijd', maar hij verjoeg zijn herinneringsbeelden. Hij wist dat sentimentaliteit over het verleden de gedachte aan zijn toekomstige ouderdom aleen maar extra pijnlijk en angstaanjagend zou maken."

Henning Mankell, De gekwelde man, p. 176

Ledigheid - Mankell

"Hij was zijn ledigheid met spookbeelden aan het vullen, dacht hij. Misschien was het een inleidende oefening voor de ellende die zou komen wanneer hij uiteindelijk ook de gevangene werd van de onvermijdelijke pensionering?"

Henning Mankell, De gekwelde man, p. 135

De wildgroei -in grootte en bezetting- van organisaties

Ook in AOB, Het Onderwijsblad, nr. 5, 13 maart 2010, op p. 22:
Het inzicht van Plasterk dat er meer gedaan -had- moet-en- worden aan de wildgroei -in grootte en bezetting- van organisaties. Rijkelijk laat maar wel inkeer dus -of een niet-afgemaakt beleidsvoornemen...

" U kondigde een tweede actieplan aan, wat komt daar dan in?
"Dat je terug moet naar werkbare organisaties, kleinschaligheid, daar hebben we nu tot nu toe alleen de fusietoets voor ingevoerd. Maar er is natuurlijk al zoveel gefuseerd dat je instellingen ook weer zal moet ontvlechten, terugbrengen tot een werkbare organisaties. Er ligt dat idee van Staf Depla (PvdA-Kamerlid, red.) om het geld niet aan de besturen over te maken maar naar de locatie, de school. Dat is ingewikkeld, maar daar willen we de volgende periode mee bezig gaan.”
Ligt het probleem dan niet bij de besturen?
"Het probleem is dat door het alsmaar doorfuseren er nu, ongetwijfeld heel professionele, managers zitten die het voor het zeggen hebben. Vroeger had je bij het openbaar onderwijs invloed op het bestuur door de stem die je uitbracht tijdens de verkiezingen, en bij het bijzonder onderwijs zaten er vaak ouders in het bestuur. Van wie is de school nu? Waar moet je wezen als je het er niet mee eens bent? Het CDA vindt dat er niets aan de hand is, die wijst op de horizontale medezeggenschap. Van de autonomie van de besturen moet je afblijven. Maar ik vind dat langzamerhand de legitimatie van de huidige besturen onder druk staat. Aan wie leggen ze verantwoording af? Voor een sector waar we 35 miljard doorheen pompen, waar we onze kinderen aan toe vertrouwen, is dat toch een legitieme vraag. Het is publiek geld." "

Alweer Van Haperen!

AOB, Het Onderwijsblad, nr. 5, 13 maart 2010, p. 15.
Alweer Van Haperen.
Moet-ie maar niet van die ongenuanceerde, weinig onderbouwde uitspraken doen!

"Nog steeds ontwikkelen bevoegde leraren zich niet in de klas, maar zitten op kantoor naar een beeldscherm te staren, terwijl in de lokalen onbevoegde brokkenpiloten leerlingen in de gordijnen jagen. "

De geschiedenis van de liefde

"(‘Laten we onder een boom gaan staan,’ zei ze. ‘Waarom?’’Omdat dat leuker is.’ ‘Misschien moet jij op een stoel gaan zitten, dan kom ik naast je staan, zoals ze dat altijd met getrouwde mensen doen.’ ‘Dat is stom.’ ‘Waarom is dat stom?’ ‘Omdat we niet getrouwd zijn.’ ‘Moeten we elkaars hand vasthouden?’ ‘Dat mag niet.’ ‘Waarom niet?’ ‘Omdat de mensen het dan weten.’ ‘Wat weten?’ ‘Over ons.’ ‘Wat geeft het als ze het weten?’ ‘Het is beter als het een geheim is.’ ‘Waarom?’ ‘Dan kan niemand het van ons afpakken.’)"

Nicole Krauss, De geschiedenis van de liefde, p. 185/186

Fris en gezond

" Gunnarstranda keek haar een hele tijd aan. “Persoonlijk”, zei hij stijfjes, “gebruik ik al mijn tijd om mezelf fris en gezond te houden, door me verre te houden van lichaamsbeweging en matigheid, en een cursus Stoppen met roken, diëten en een goede nachtrust te vermijden.” "

Kjell Ola Dahl, De vierde overvaller, p. 180

Van haperen over BON

In 'Het onderwijsblad' -nr. 4, 27 februari 2010, p. 15 staat een column van Ton van Haperen over BON, Beter Onderwijs Nederland,:

Hierin wordt opgemerkt:
"Bovendien is een aanzienlijk deel van het ledenbestand bejaard en over the hill, lijkt de website op een therapeutische ontmoetingsplaats voor particuliere gevoelens van miskenning en is het gedachtegoed van de grote roerganger persoonsgebonden en intuïtief."
Verrek, nu maar hopen dat men niet iets dergelijks over mijn blog gaat opmerken.
Hoewel ...

Reacties, werkt dus 'een beetje'

Dankzij Hans' niet aflatende bemoeienis en hulp staat er nu trots 2x een reactie. Een reactie die ervan getuigt dat het nog niet geheel en al vloeiend verloopt, het kunnen reageren. Dus 'vinkte' ik nog maar eens hier en daar wat aan/af.

Ik kom er wel, hoor.

Uit de inkijkjes van Hans Vervoort -10-

"(...) het ontstaan van een loodzware top-down-organisatie waar tegenspraak niet geduld werd en 'eigenwijsheid' de slechtst denkbare eigenschap was. Een organisatie die pretendeerde langs korte lijnen te werken, maar terwijl vroeger de uitgever spin in het web was waar iedereen direct bij terecht kon, hing de huidige functionaris hoog boven de organisatie. Hij liet zien hoe duur dit allemaal uitpakte en welke negatieve gevolgen het had op allerlei fronten."

Hans Vervoort, Het Bedrijf - Confrontatie, p. 417

Reactie op 'Uit de inkijkjes van Hans Vervoort -9-'

Onder het vorige citaat had een reactie moeten staan, ware het niet dat 'de pogende indiener' ervan tegen het volgende opliep:
"Helaas kreeg ik die reactie niet door het poortje van uw weblog heen. Er moet een of ander profiel gekozen worden en dat lukte mij niet naar tevredenheid van uw douane."
Oei, ik heb vast mijn douane bij de aanmaak van mijn blog een korte cursus 'vertrouw-niemand;houd-de-poort-hermetisch-gesloten' gegeven. Maar daarmee, zo blijkt nu, onthoud ik iedereen de mogelijkheid om instemming te betuigen, gewag te maken van herkenning of om afgewend te reageren (om maar eens wat op te sommen). Maar, uiteindelijk ... zo weinig communicatief wil ik nu ook weer niet zijn; dus in de instellingen gedoken en vanaf heden mag een ieder zijn fluisteringen aan mijn regels toevoegen (hoop ik maar). Grijp je kans!
Deze inleiding natuurlijk mede om de spanning op te bouwen: wie wilde er nu reageren???
Ik citeer:
"Strikt genomen is dit niet mijn tekst (zoals u met de dubbele aanhalingstekens ook aangeeft), maar een citaat uit een brief van 3 advertentieverkopers aan hun botte chef. Maar ik had het zelf niet beter kunnen verwoorden.
Hans Vervoort"
LEUK!

Uit de inkijkjes van Hans Vervoort -9-

"'Van een chef verwachten wij input, planning en adviezen, geen dicatoriale commando's en dreigementen. Dat is niet de stijl van dit bedrijf en wij zouden het op prijs stellen als je je wat meer verdiepte in de werkwijze van de Weekbladpers en de markt voordat je ons van hot naar her stuurt voor (meestal) niets. Rapporteren doen we graag, voor apporteren zijn we minder geschikt.'"

Hans Vervoort, Het Bedrijf - Confrontatie, p. 278

Uit de inkijkjes van Hans Vervoort -8-

Ik gaf al aan dat je waar je in citaten 'Weekbladpers Tijdschriften' tegenkomt dit kunt vervangen door iedere goedbedoelde instelling die je maar wilt, hè ...
"Nu begon hij te beseffen dat hij al die jaren geboft had. De Weekbladpers was een vat vol tegenstellingen en niets ging er ooit vanzelf. Maar er was weinig echte agressie tegenover elkaar en veel overeenstemming over wat men wel of niet belangrijk vond in het werk. De liefde voor de bladen stond voorop en ook het idee dat het bedrijf van de werknemers zelf was, sprak iedereen aan. De mierenhoop was, uiteindelijk, één grote familie van gelijkgestemden. En niemand was bang voor zijn hachje of zijn baan. En dat was nu plotseling aan het veranderen. (...) Maar die persoonlijke ergernis viel in het niet bij wat er nu aan de hand was. Angst en willekeur waren het bedrijf binnengeslopen. En het was Hans niet goed mogelijk om daar met ironie naar te kijken of er vrolijk over te schrijven."

Hans Vervoort, Het Bedrijf - Confrontatie, p. 277

Uit de inkijkjes van Hans Vervoort -7-

"Ik heb acht jaar lang 60 uur per week gewerkt om de cultuurbladen weer in de zwarte cijfers te krijgen. En kijk nu eens. Een steeds verticaler organisatie met steeds meer mensen, en cijfers die steeds roder worden. En dan moet ik lijdelijk gaan toekijken? Zo zit ik niet in elkaar."

Hans Vervoort, Het Bedrijf - Confrontatie, p. 276