Het vagevuur

"Perlman hoestte in zijn hand. Zijn longen deden pijn. Hij wou dat hij kon kappen met die nicotineverslaving. 'Soms sta ik 's morgens op en dan kriebelt mijn keel, mijn blaas staat op knappen, mijn botten doen zeer en dan denk ik: nou is het genoeg, dit is de dag dat ik mijn ontslag indien en dat ze allemaal doodvallen.'
'Pensionering,' zei Scullion.
'Ja. Boulevard Avondrood. Ik zou in het park kunnen gaan zitten om kruimeltjes aan de vogeltjes te voeren. Ik zou een hondje kunnen kopen om mee uit wandelen te nemen en dan geduldig te wachten terwijl het poept.'
'Je hebt nog een aantal goeie jaren in je', zei Scullion.
'Zou je een beetje meer enthousiasme in je stem kunnen leggen als je dat zegt, Sandy? Ik wil overtuigd worden. Wat ben ik zonder mijn werk? Een man zonder inhoud. Een levende dode. ...' "

Campbell Armstrong, Het vagevuur, p. 274

Gedwongen of ...?

Beheersing, angst, voorschrijven.
Dat heerst.
Dus ook: alleen die computer/telefoon/laptop; dat merk, die mogelijkheden voor jou: tot hier en niet verder, ononderhandelbaar.
Maar ... het kan ook anders:

'... waarbij medewerkers hun eigen laptop mee mogen brengen naar het werk.'
...
'... verwacht dat het programma op termijn bedrijfsbreed geïmplementeerd gaat worden.'
Bron: http://www.automatiseringgids.nl/peopleware/arbeidsvoorwaarden/2010/10/procter-gamble-staat-privelaptop-toe-op-werkplek.aspx

intolerante massa

‘… Ik word soms ’s morgens vroeg wakker en dan zie ik de wereld zoals die werkelijk is. Een berekuil met godsdienstige leiders die aan de ene kant mensen hersenspoelen, machtswellustige politici die aan de andere kant mensen indoctrineren en de ongeletterde, intolerante massa in het midden, schreeuwend om bloed omdat ze te onontwikkeld zijn om iets anders te doen.’

Minette Walters (1994!), Het heksenmasker, p. 250

Ook een flinke dosis stress

Volkskrant, 28 december 2009, p. 7.
Je ziet, ik ben echt een beetje 'schoon schip' aan het maken.
"Welverdiende rust met af en toe een potje bridge en eindelijk tijd voor die cursus nordic walking. Naast zeeën van tijd brengt het pensioen ook een flinke dosis stress met zich mee.
...
De abrupte overgang van het dagelijkse werkritme naar het nietsdoen, is voor velen problematisch. ‘Die omschakeling wordt als een grote schok ervaren’, ... ‘Plots is er heel veel vrije tijd die zinvol moet worden ingevuld. En dat brengt de nodige stress met zich mee.’
Hierin blijkt wel een verschil tussen hogeropgeleiden en lageropgeleiden te bestaan.
... Hogeropgeleiden, daarentegen, zien het pensioen vaker als een zwart gat.’ Dat heeft voor een deel met de status van het werk te maken die dan ineens wegvalt.
De plotselinge grote dosis vrije tijd blijkt een terugkerend struikelblok. Gepensioneerden kunnen zich vaak geen voorstelling maken van hoe die tijd in te vullen.
...
Belangrijkste voorwaarde: het behouden van waardering van collega’s.
Want daar schort het nog wel eens aan. ‘55-plussers voelen zich op het eind van hun carrière vaak alleen binnen het bedrijf’, zegt De Ruyck. ‘Die laatste jaren worden vaak niet als een happy end ervaren. Oude vrienden en collega’s zijn al weg en jongeren besturen het bedrijf op een andere manier.’
Door de generatiekloof tussen de ouderen en de jonge honden voelt de 55-plusser zich ‘achteruitgeschoven’ en niet gewaardeerd voor de kennis en ervaring die ze in huis hebben."
Tja, als je je ziel en zaligheid afhankelijk maakt van de waardering van collega's en dit niet in en voor jezelf kunt bepalen, tja, dan ....
Niet alleen opvoeding begint bij jezelf, ook waardering dus. Het heet niet voor niets 'zelfwaardering'.

Slapen wanneer ik wil

"Zoiets mag ík binnenkort doen, als ik met pensioen ga. Dan kan ik gaan slapen wanneer ik er zin in heb ..."

Vidar Sundstol, Land van dromen, p. 253