maandag 19 oktober 2009

O zo herkenbare verslaving -het tweede genoemde dan, hoor...!-

'Hooggeëerd publiek,"mompel ik terwijl ik de woonkamer weer in loop, 'ik vraag uw aandacht voor mijn aloude, échte verslaving.'
Werk.
Werk, werk, glorieus werk. Een van de fijnste dingen van een verantwoordelijke baan is dat je jezelf erin kunt verliezen als je daar behoefte aan hebt. Dat het zowel verslavend als stressvol kan zijn.
Ik pak de gele blocnote en de pen van de salontafel. Ze liggen daar altijd klaar voor een van mijn vaste rituelen. 's Avonds laat, zoals nu, wanneer ik alleen thuis ben, ga ik ermee op de bank zitten, trek mijn benen onder me en probeer orde te scheppen in de wirwar van informatie van de zaak waar ik op dat moment aan werk.
Dingen opschrijven bevordert de concentratie en heeft me in de loop der jaren al diverse bruikbare theorieën opgeleverd. Je kunt je er ook beter door focussen. Door aantekeningen te maken op een blocnote kun je gedachten die je op dat moment niet in je hoofd wilt hebben beter op een afstand houden.

Cody McFayen, In het duister, p. 110

Geen opmerkingen: