Vanzelfsprekend dat ik dit citeer

Ze (...) wist dat hij ontzettend loyaal was ten aanzien van mensen die hij ooit als vrienden had gedefinieerd, ook als een vriend onmogelijk was en het faliekant mis had. Ze wist ook dat Mikael veel stommiteiten kon accepteren, maar dat er een onuitgesproken grens was die niet mocht worden overschreden. Wáár die grens lag, leek van persoon tot persoon te variëren, maar ze wist dat Mikael een paar keer volledig had gebroken met personen die vroeger goede vrienden waren geweest, omdat ze iets hadden gedaan wat hij als immoreel of onacceptabel beschouwde. Op zulke momenten was hij compromisloos. De breuk was totaal en voor altijd, en er viel niet over te praten.

Stieg Larsson, Gerechtigheid, p. 198/199