Koos Terpstra: ‘We zijn de greep op ons eigen bestaan kwijt’ -IV-

We zijn bij ons onderwerp: de door anonieme machten opgedrongen veranderingen die je als burger onvrij maken, die je het gevoel geven dat je speelbal bent, er niet toe doet – en het verstikkende gevoel van machteloosheid dat vervolgens je deel is.
Wie het wantrouwen wil snappen van gewone mensen in de leiding van het land, zegt Koos Terpstra, wie op zoek is naar de diepere achtergronden van al die onlustgevoelens, moet zich eens realiseren hoe anoniem ons dagelijks leven is gemaakt.
Daar is ie: de ov-chipkaart!
Terpstra: ‘Wil je me woedend maken? Om te beginnen: ze zeggen dat je hem krijgt, de ov-chipkaart. Maar ze nemen je de strippenkaart af.
‘Wat er vervolgens gebeurt is echt schandalig en nog nooit vertoond. Er is een instelling die jou een kaart geeft. Je moet die kaart voor een kastje houden, bij het ingaan en het uitgaan. Dan schrijven zij regelrecht een bedrag van je bankrekening af, zonder dat je erbij kunt en zonder dat je een papier ontvangt dat aantoont dat je inderdaad in A en in B bent geweest. En als het ergens fout gaat, heb jij het probleem. De Nederlandse overheid doet alsof het zo hoort.
‘Ik las in de krant dat als je geen saldo hebt – wat een heleboel mensen met regelmaat overkomt – de chipkaart wordt afgesloten zonder dat jou iets wordt gezegd.
‘Iedereen in Nederland roept steeds: waar zit die onvrede, wat gebeurt er toch met dit land? Naar mijn gevoel zit het voor een heel groot deel in de anonimisering. Met dank aan de Nederlandse regering die publieke voorzieningen en publieke diensten op grote schaal verpatst heeft aan de markt.
‘Je wordt overal met een kluitje in het riet gestuurd. Ik vraag je: waar denk je dat agressie vandaan komt? Ik weet waar agressie vandaan komt. Van het feit dat je eindeloos van de kast naar de muur wordt gestuurd. Als je dan eindelijk iemand te pakken hebt van wie je in de verte vermoedt dat hij wel eens verantwoordelijk zou kunnen zijn, gaat zo’n vent boeten voor de hele klerezooi. En niet zo’n beetje ook.
‘Er is een machteloosheid in ons dagelijks leven gekomen die gigantisch is. Je kunt nergens meer bij. Je wordt helemaal gek gemaakt. En dan proberen ze aan je neus te hangen dat de klant steeds onvriendelijker wordt. Nee, nee, nee, nee. De onbeschoftheid zit aan de andere kant.’