Wat te doen? Achtereenvolgens: ramen lappen, stofzuigen, strijken, houtbewerken, houtwerk beschilderen, aanrecht schoonmaken, aardappels schillen, boontjes afhalen, op je horloge kijken, een borrel nemen, tv-kijken, gehaktballen draaien, klussenklussenklussen, afwassen, sinaasappelen persen, een hond nemen, je ouwe werkplek bezoeken, vrijwilligerswerk, pontbaas worden, fietsen, biljarten, kruiswoordpuzzel oplossen.....
Zien?
- lood in zijn schoenen
- gooit fluitend de deur achter zich dicht
- ik kan ze niet allemaal knuffelen maar in principe zou ik dat willen doen
- 't houdt een keer op
- 't valt niet mee af en toe
- of ik er allemaal wel tijd voor heb
- mijn werk geen moment meer zal missen
- absoluut niet bang om in een zwart gat te vallen
- ik ga jullie wel missen, hè
- om vrije tijd te creëren, heel moeilijk om vooruit te kijken
- 't gelukkigst als we samen iets kunnen doen
- (...) vriend, op de dag dat-ie met de Vut ging kwam hij te overlijden
- overbelaste armen, (...) waar zijn we aan begonnen
- ik mis mijn werk meestal in de ochtend, (...) je zit hier alleen, te licht tegenaan gekeken, valt me toch zwaar af en toe, dat je overal de tijd voor hebt.
- je moet er wel toe komen om tot rust te komen en dat andere los te laten en met dat loslaten daar ben ik nu huilend mee bezig
- ik sta overal alleen voor, alleen maar buffelen
- je komt niet meer aan elkaar toe, (...) en dan kom ik 's avonds thuis, en dan zeg ik van hee we hadden dit toch afgesproken? Waarom is dit niet gedaan; waarom is dat niet gedaan? En dan heeft-ie het gevoel dat-ie zich moet verantwoorden naar mij toe en dat ik een soort opzichter ben. Je merkt ook dat er irritaties nou komen...
- dat-ie wel een invulling zoekt voor z'n week
- 't is gewoon een nachtmerrie
- "ga jij nog wat doen?" "ik kijk wel wat ik tegen kom"
- hij heeft natuurlijk niet zoveel meer te vertellen
- we zijn op het idee gekomen een caravan te kopen
- ik heb soms het idee dat-ie te veel binnen blijft
- ik ben altijd bang dat ik anderen tot last ben
- ik mis 't nog wel, met name 't saamhorigheidsgevoel met collega's
- als je niet meer werkt en je neemt er niet meer aan deel dan ben je toch voor sommige mensen niks meer, je bent je identiteit kwijt
- dat ik eigenlijk de contacten gaat zoeken (...) en daar moet ik aan werken
- ik heb alle tijd van de wereld nu, lekker in 't zonnetje
- voorlopig geniet ik zoals 't eigenlijk zou moeten
Geen opmerkingen:
Een reactie posten